Powiększ tekst:

Historyczny mur biegnący wzdłuż drogi prowadzącej do Bramy Herbowej nazywany jest cegiełkowym gdyż od roku 1921 zaczęto wmurowywać upamiętniające cegiełki darczyńców ratujących wawelskie wzgórze. Ze względu na fatalny stan zbytku podjęto akcję rozebrania go i odizolowania od gruntu i skały wapiennej. Schemat zniszczeń pokazany na  przekroju obejmuje:

1. Woda z powierzchni terenu
2. Resztki bruku austriackiego
3. Woda wnikająca z gruntu
4. Rozwarstwienia wewnętrznego lica muru
5. Zacieki wody spływającej z nakrywy
6. Rozwarstwienia lica zewnętrznego z kieszeniami gromadzącymi wodę, krystalizacja soli
7. Wysolenia
8. Odchylenie osi
9. Cokół z nienasiąkliwego wapienia

Zdjęcie licowej warstwy muru odsłoniło konstrukcyjny rdzeń z austriackim wątkiem ceglanym z włączenim starszych komiennych ciosów pochodząccych z XVI wieku. Rzdzeń zostałpokryty wyruwnującą podłoże warstwą tynku hydrofobowego AISIT Grundputz. Kolejne warstwy przy realizacji zabezpieczenia wyglądały następująco:

1. Cokół z kamienia
2. Tynk podkładowy
3. Warstwa tynku zagruntowana - AIDA Kiesol
4. Uszczelniający szlam mineralny AIDA Sulfatexshlamme
5. Warstwa szlamu elastycznego AIDA Elasoschamme
6. Mineralizacja preparatem - AIDA Kiesol
7. Nowe ceglane lico

W wyniku przeprowadzonych działań otrzymano strukturę konstrukcyjną z następującym schematem zabezpieczeń:

1. Przemurowanie wewnętrznego lica
2. Nadmurowanie odsadzek
3. Izolacja bitumiczna od strony stoku
4. Żelbetowy element oporowy
5. Ekran iłowy
6. Zrekonstruowany bruk
7. Izolacja między rdzeniem a nowym licem z mineralnych szlamów
8. Nowe kotwione lico zewnętrzne
9. Izolacja na koronie muru
10. Przemurowane nakrywy z nadanym spadkiem wewnętrznym
11. Otwory drenażowe