Wspolczesne metody konserwacji
  Technologia prac konserwatorskich > Zabezpieczanie konstrukcji > Konstrukcje drewniane > Zwalczanie korozji biologicznej



Powiększ tekst:

Zwalczanie korozji biologicznej

Ochrona budynków przed korozją biologiczną należy do rzadko poruszanych problemów nie tylko naukowych i teoretycznych ale i w praktyce. Głównym powodem takiego kierunku rozwoju tej dziedziny jest zapewne interdyscyplinarny charakter problemów, który dotyka zarówno aspektów technicznych jak i biologicznych, toteż do zwalczania korozji takiego typu wynika nierzadko potrzeba współpracy specjalistów z wielu mniej lub bardziej pokrewnych dyscyplin naukowych.

Zjawisko niszczenia budynków przez grzyby, a przy tym korozji materiałów budowlanych i konstrukcji jest znane od zarania dziejów. W wielu wiekowych archiwach można znaleźć jeszcze informację o „chorych domach”, a także o specyficznych sposobach zabezpieczania miejsc zamieszkania przez rozwojem szkodników. Dzisiaj powstają liczne stowarzyszenia mykologów, które starają się jak najefektywniej rozwiązać problemy biologiczne w istniejących obiektach.

Mikroorganizmy i szkodniki rozwijające się w budynkach

Rozróżnia się następujące rodzaje organizmów żywych, które niekorzystnie wpływają na charakter struktury budowlanej:

  1. Grzyby
  2. Glony
  3. Bakterie
  4. Owady

      Metody zwalczania korozji biologicznej

Podczas przeprowadzania prac mających na celu zwalczyć korozję biologiczną należy kierować się kilkoma podstawowymi zasadami:

  1. Usunięcie rzeczywistej przyczyny zawilgocenia i zagrzybienia budynku.
  2. Bardzo staranne oczyszczenie wszelkich elementów budynku z naleciałości grzybiczej za pomocą drucianych szczotek, ośników, siekier, itp.
  3. Skrupulatne sprawdzenie, czy planowane do powtórnego użycia elementy zostały należycie oczyszczone z korozji, a także czy ich własności techniczne nie pogorszyły się.
  4. Usunięcie tynków poza widoczne ślady korozji i sprawdzenie, czy w spoinach cegieł nie znajdują się naleciałości, np. sznury grzybniowe.
  5. Poprawne osuszenie wszystkich zawilgoconych elementów obiektu do takiego poziomu wilgotności, który umożliwia zastosowanie przewidzianego środka do dezynfekcji lub dezynsekcji.
  6. Rozkucie fragmentów muru, w których drewno jest wbudowane bez zapewnienia odpowiedniego poziomu wentylacji.
  7. W miejscach gdzie jest to możliwe, wzmocnienie ochrony chemicznej poprzez dodatkową impregnację, zastosowanie past, nabojów grzybobójczych, itp.
  8. Zabezpieczenie dezynfekowanych lub dezynsekowanych pomieszczeń przed przypadkowym zawilgoceniem.
  9. Zapewnienie higienicznych warunków pracy robotników oraz ochrony użytkowników budynku przed zatruciem.

W trakcie prac odgrzybieniowo-remontowych stosowane są różnorakie formy zabiegów mających na celu likwidację korozji biologicznej materiałów budowlanych, dezynsekcję drewna budowlanego oraz zabezpieczenie konstrukcji przed ponownym rozwojem szkodników.

Najważniejsze i najpopularniejsze metody zwalczania korozji biologicznej to:

Metoda smarowania: najbardziej rozpowszechniona metoda wśród sposobów odgrzybiania drewna i murów. Jest stosowana w przypadku niezbyt głębokiego porażenia przez czynniki destrukcyjne. Polega na nałożeniu na odgrzybianą powierzchnię równomierną warstwę środka biobójczego. W trakcie smarowania należy zwracać szczególną uwagę na wszelkie szczeliny i spękania podłoża, czyli miejsca, do których preparat ma utrudniony dostęp. Zabieg przeprowadza się minimum trzy razy w odstępach ok. 1-2 godzinnych. Każda kolejna warstwa nakładana jest po wniknięciu środka wgłąb drewna, należy jednak unikać całkowitego wyschnięcia wówczas odgrzybianej powierzchni.

Metoda opryskiwania: metoda mająca zastosowanie na wszystkich powierzchniach o dużej zawartości głębokich szczelin oraz trudno dostępnych miejsc. Preparat nanosi się w postaci drobnych kropel i mgły, co może być przyczyną zatruć pracowników wykonujących prace. Opryskiwanie, tak jak smarowanie, wykonuje się minimum trzykrotnie.

Metoda suchego odgrzybiania: metoda polegająca na zastosowaniu środków grzybobójczych w formie suchego proszku, który ma zdolność do rozpuszczania się w wilgotnym środowisku. Mokre i wilgotne powierzchnie drewna są posypywane, co pozwala uniknąć wprowadzania dodatkowej wilgoci do konstrukcji. Przenikanie preparatu wgłąb elementu odbywa się na zasadzie dyfuzji. Umożliwia to skuteczną dezynfekcję drewna na znacznych głębokościach.

Metoda nawiercania otworów: metoda ta umożliwia głębokie i równomierne wprowadzenie do drewna lub muru środków biobójczych w formie płynnej. Pasty lub nabojów. W tym przypadku rozprzestrzenienie się preparatu wewnątrz elementu ma również charakter dyfuzyjny. Ten sposób dezynfekcji znajduje zastosowanie w przypadku elementów mokrych i wilgotnych, do których dostęp jest szczególnie utrudniony (np. wszelkie węzły konstrukcyjne). Liczba wykonywanych utworów zależy od stopnia zagrzybienia elementu. Należy pamiętać, że w doborze ilości, głębokości i średnicy otworów trzeba kierować się przede wszystkim zachowaniem wytrzymałości mechanicznej elementu.

Metoda wypalania: metoda polegająca na termicznej neutralizacji korozji za pomocą palników benzynowych lub gazowych. W związku z wysokimi kosztami i małą skutecznością metoda ta stosowana może być jedynie na niewielkich przestrzeniach.

Metoda gazowania: metoda umożliwia szybkie oraz skuteczne usunięcie owadów z zainfekowanych konstrukcji budowlanych. Gazowanie wykonywane może być jedynie przez doświadczone ekipy specjalistyczne. Polega ona na uwolnieniu fosforowodoru w obiekcie. Po zabiegu ważne jest, aby obiekt został poddany dokładnej impregnacji.

Metoda nagrzewania gorącym powietrzem: sposób dezynfekcji drewna porażonego przez owady. W trakcie realizacji tego zabiegu używa się specjalistycznego sprzętu wytwarzającego duże ilości gorącego powietrza. Czas działania gorącego powietrza wynosi około jedną do dwóch dób i zazwyczaj zapewnia skuteczność zabiegu. Przy metodzie należy uwzględnić fakt, że działanie wysokiej temperatury (50-60°C) na elementy konstrukcyjne może powodować wiele negatywnych skutków w obiekcie. W związku z tym tę operację wykonywać mogą jedynie wyspecjalizowane go tego celu ekipy remontowe.



| Materiały dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Copyright Agnieszka Defus & Paweł Proficz | 2011