• Polski
• English

Efekt delay polega na sumowaniu sygnału oryginalnego z kopiami tegoż sygnału, ale posiadającymi mniejszą energię i opóźnionymi o zadany czas. Wartość ta zwykle jest większa niż 20ms, gdyż poniżej tej wartości dźwięki są nierozróżnialne i słyszane jako jeden wzmocniony.

Rozważać będziemy dwa typy delayów – simple (delay prosty), oraz multi-tap (delay wieloodbiciowy). Obydwa typy charakteryzowane są poprzez czas opóźnienia (od kilku milisekund do czasu delaya ograniczanego w zasadzie tylko możliwościami efektu). Chociaż ucho ludzkie nie potrafi rozróżnić dźwięków różniących się o mniej niż 20ms, to nawet niewielkie różnice czasowe między takimi samymi sygnałami zmieniają jego barwę.

Załóżmy na przykład, że chcemy do konkretnej ścieżki dodać krótkie opóźnienie do sygnału oryginalnego, ale dużo od niego ciszej. W sytuacji takiej nie chcemy, aby opóźnienie było dobrze słyszalne, chcemy tylko dodać efekt odbicia od ściany w taki sposób, aby odtworzyć efekt nagrywania w dużym pomieszczeniu. Jeśli zrobi się to wystarczająco subtelnie, to efekt nie będzie łatwy do zauważenia, ale przyniesie określony rezultat – zwiększy wiarygodność nagrania. Jeżeli natomiast odbicia są wyraźnie słyszalne i rozróżnialne, może to oznaczać, że nieco przesadziliśmy.

Bez delaya

Z delayem

Ciekawym wrażeniem, które możemy wywrzeć na słuchaczu, jest tak zwany ‘ping-pong delay’. Aby go uzyskać musymy użyć dwóch efektów delay na jednej ścieżce – pierwszy delay pojawia się na jednym z kanałów, opóźniony o wartość ‘ping’, drugi zaś pojawia się w przeciwnym kanale opóźniony o dwie wartości czasowe ‘ping’. Przykładowo, ustawiamy delay na lewym kanale na 250ms, a na prawym na 500ms – najpierw usłyszymy opóźnienie z lewego kanału, potem po takim samym interwale czasowym usłyszymy go z prawego kanału.