• Polski
• English

Korektor, lub jeżeli chcemy używać nomenklatury anglojęzycznej, equalizer, jest zestawem filtrów częstotliwościowych, których możemy użyć do zwiększania lub zmniejszania energii sygnału w określonych częstotliwościach, co prowadzi do zmiany barwy dźwięku.

Wyróżniamy dwa typy korektorów, graficzny (u góry) i parametryczny (niżej). Korektor graficzny jest prostszy, pozwala na obniżenie lub podbicie głośności ścieżki na określonych częstotliwościach. Procesor parametryczny pozwala nam na ustalenie jeszcze jednej charakterystyki, mianowicie szerokości lub zakresu działania danego filtra, a poprawnie nazywanej dobrocią. Przykładowo, jeśli procesor graficzny ma suwak przypisany częstotliwości 20Hz, to parametryczny może mieć częstotliwość środkową swojego zakresu działania ustawioną na 15Hz, 25Hz, 30Hz, itd. W korektorze parametrycznym możemy też ustawić ręcznie jego dobroć, czyli zakres działania – przykładowo, jeśli ustawimy częstotliwość środkową na 30Hz, to korektor zadziała nam też na 20Hz oraz na 40Hz, ale słabiej niż na środku. Zakres i to, jak mocno działa na częstotliwości sąsiadujące, może być zmienione w zależności od gustu, więcej poniżej, krzywa dzwonowa.

Korektor używa następujących filtrów:

Filtr górno- i dolnoprzepustowy – albo, odpowiednio, dolno- i górnozaporowy. Służy do całkowitego wyciszenia dolnych lub górnych częstotliwości w obrębie danej ścieżki. Determinują go częstotliwość, od której zaczyna działać oraz nachylenie, czyli jak mocno tłumi wybrane częstotliwości. Używany na przykład do usuwania niskich częstotliwości ze ścieżek, gdzie bas nie jest tak istotny w celu zrobienia „miejsca” w dolnych częstotliwościach na bas, czy stopę perkusyjną. Należy również pamiętać, że filtr ten nie działa natychmiast. jego stopień tłumienia na określonych pasmach częstotliwości zależy w dużym stopniu od nachylenia zbocza – im bardziej „strome” zbocze filtru, tym większy jest przyrost współczynnika tłumienia do głośności sygnału w konkretnym paśmie częstotliwościowym

Filtr półkowy – gdy nie chcemy kompletnie pozbyć się częstotliwości dolnych lub górnych dobrym rozwiązaniem może być zastosowanie filtra półkowego. Jak widać na grafice, filtr ten jest reprezentowany przez poziomą linię. Każde podbicie lub odjęcie dotyczy wszystkich częstotliwości od momentu działania aż do nieskończoności mniej więcej po równo.

Krzywa dzwonowa -  trzeci typ filtru w korektorze to właśnie krzywa dzwonowa. Pozwala ona na podbicie lub obniżenie głośności na konkretnej częstotliwości i w jej mniej lub bardziej bezpośredniej okolicy. Oprócz ustawienia częstotliwości możemy zmienić ilość decybeli, o jaką zmienia głośność naszej ścieżki, oraz jego szerokość (dobroć), czyli parametr określający jak szeroki jest nasz filtr, czyli jak duży zakres częstotliwości obejmuje. Oprócz zastosowania w nadawaniu ścieżce określonej barwy filtr ten może być użyty do usuwania różnych zakłóceń o naturze częstotliwościowej, na przykład sybilantów na ścieżce wokalu.

Dowolnie narysowana krzywa – oprócz powyższych opcji niektóre korektory parametryczne pozwalają nam na tworzenie dowolnej charakterystyki poprzez zwyczajne narysowanie kursorem myszy jak miałyby wyglądać wzmocnienia i tłumienia sygnału w wybranych cżęstotliwościach. Jeżeli ktoś dokładnie wie, co robi, narzędzie to może okazać się strzałem w dziesiątkę – pełna kontrola a także, przy więskzym doświadczeniu w obsłudze tego sposobu wprowadzania parametrów, również większa szybkość pracy w korektorze.