algorytmygenetyczne » informaja o konkursie | test umiejętnoci | kontakt  


Kodowanie.

I zasada - znaczących cegiełek

Kodowanie jest dobierane w taki sposób, aby schematy niskiego rzędu i małej rozpiętości wyrażały własności zadania oraz pozostawały względnie niezależne od schematów w innych pozycjach ustalonych.

II zasada - minimalnego alfabetu

Należy wybrać alfabet, w którym dane zdanie wyraża się w sposób naturalny.

Zatem kody dwójkowe posiadają najwięcej schematów.

Ogólne zasady kodowania

X1 - punkt przestrzeni genotypów.

x1 - przestrzeń fenotypów.

x=F(X) - funkcja odwzorowująca genotyp na fenotyp.

Warunek konieczny:

$ \forall x \exists X: F(X)=x $

Warunek dodatkowy (nie zawsze możliwy do spełnienia)

$ |x_1-x_2|\leq|x_1-x_3|\Rightarrow|X_1-X_2|\geq|X_1-X_3| $

Metryka przestrzeni genotypu i fenotypu:
Nie mamy wpływu na metrykę przestrzeni fenotypu. Łatwość z jaką mutacje zmieniania jednego chromosomu w drugi - metryka przestrzeni genotypu.

Dla rozkładów ciągłych:

$|X-Y|=1-\frac{f\chi (Y)}{f\chi (X)}$

fχ(X) - funkcja gęstości prawdopodobieństwa, mówi jakie są szanse przejścia x w samego siebie

fχ(X) - - mówi jakie są szanse przejścia y w x

Dla rozkładów dyskretnych:

$|X-Y|=1-\frac{P\chi (Y)}{P\chi (X)}$

$P\chi (Y)=p_m^k(1-p_m)^l$

x i y różnią się na k pozycjach i są takie same na l pozycjach.