Wspolczesne metody konserwacji
  Technologia prac konserwatorskich > Zabezpieczanie konstrukcji > Konstrukcje drewniane > Zabiegi strukturalne



Powiększ tekst:

Zabiegi strukturalne

Polegają one na zastąpieniu poszczególnych elementów nowymi lub uzupełnieniem ich części. Jeżeli jest to trudne do realizacji, a konstrukcja nie jest bezpośrednio widoczna, możliwe jest po usunięciu lub impregnacji części uszkodzonej przyłożyć metalowe nakładki z jednej lub obu stron.

Profile stalowe mogą zastąpić całe elementy, zwłaszcza w odniesieniu do więźb dachowych, ale gdy poddasze jest nieużytkowe. Czasami zastępuje się stalą wszystkie węzły i oparcia wiązarów wraz z belkami tramowymi, tworząc przy tym dobre warunki wentylacji w miejscach styku.

W przypadku mniejszych uszkodzeń, dotyczących szczególnie złączy i końcówek, można zastosować zamiast wymiany całego elementu, tak zwane plastikowe dyble. Po oczyszczeniu z produktów rozkładu drewna i wywierceniu otworów wkłada się pręty z włókien szklanych i wypełnia żywicą epoksydową. Wzmocnienie takie jest mało ingerujące w strukturę elementu i prawie niewidoczne. Na rysunku pokazana jest naprawa drewnianego węzła za pomocą maeriałów syntetycznych:
  1. Uszkodzony styk
  2. Wywiercenie otworów i włożenie w nie prętów z włókna szklanego
  3. Zalanie pustki po spruchniałym drewnie żywicą epoksydową
 Niejednokrotnie wymagane jest działanie przeciwko rozporowi osiadającej więźby dachowej spowodowanej nadmiernymi ugięciami i wyrobieniem połączeń ciesielskich. Wymagane w tym przypadku jest podniesie więźby lub jej zdemontowanie i umieszczenie jej dopiero na wykonanym sztywnym wieńcu żelbetowym.

Poza więźbą prace konserwatorskie przy drewnie najczęściej dotyczą stropów belkowych, ścian budynków drewnianych, szachulcowych lub z muru pruskiego.
 
Wymiana belek w wieńcowych ścianach polega na podniesieniu lewarami fragmentu ściany i dopasowaniu nowych elementów. Konserwacja konstrukcji ryglowych z wypełnieniem w postaci gliny i cegły nastręcza już więcej problemów. Zwykle koniecznym jest usunięcie wypełnienia, po czym przeprowadza się zabiegi zabezpieczające na drewnie i powrotem uzupełnia przestrzenie - pola murowane. Często wymagane jest wzmacnianie słupów blachami stalowymi, lub wykonanie oddzielnej konstrukcji przenoszącej obciążenia, pozostawiając starą jako element historyczno-estetyczny.

Powierzchniowe zabiegi

Zabiegi powierzchniowo –fakturalne opierają się głównie na konserwacji drewnianych elewacji i wnętrz. Spękana i zniszczona powierzchnia wymaga oczyszczenia i ewentualnego uzupełnienia ubytków, impregnacji i utwardzenia. Czyszczenie wykonuje się zwykle na mokro z łagodnymi środkami chemicznymi a uzupełnieni ubytków przez wstawianie odpowiednich łatek i kitów. W celu stonowania koloru łatki powinny wcześniej być zabejcowane. Pożądane często jest również zabezpieczenie przed ogniem.





| Materiały dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Copyright Agnieszka Defus & Paweł Proficz | 2011