Najprostszą jej odmianą jest podłączony wąż do sieci wodociągowej z
zamontowaną na końcu dy
szą.
Lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku przyniosły rozwój agregatów
wytwarzających strumień wody ciepłej lub zimnej pod ciśnieniem.
Strumień wody lub mieszanka wody i powietrza wydmuchiwane są z dyszy
przy ciśnieniu powyżej 20 atmosfer. Woda usuwa luźno związane
zanieczyszczenia ale również łatwo rozpuszczalne składniki materiałów
budowlanych (szczególnie przy użyciu wody ciepłej). Para wodna ma
słabsze działanie mechaniczne, natomiast skuteczniej usuwa
nawarstwienia organiczne.
Obecnie uważa się, że metoda mokra jest zbyt szkodliwa dla murów
zabytkowych obiektów, dlatego jego zastosowanie sukcesywnie zanika.
Woda przesiąka do ścian wraz z drobinami kurzu i sadzy, co może
powodować rozpuszczanie się soli. Sole te zwykle po osuszeniu
krystalizują tworząc trudno usuwalne białe naloty na zewnętrznych
częściach cegieł i niektórych kamieni.