Wspolczesne metody konserwacji
  Technologia prac konserwatorskich > Zabiegi epidermiczne > Usuwanie nawarstwień > Metody mechaniczne mokre



Powiększ tekst:

Metody mechaniczne mokre

Najprostszą jej odmianą jest podłączony wąż do sieci wodociągowej z zamontowaną na końcu dyszą. Lata osiemdziesiąte ubiegłego wieku przyniosły rozwój agregatów wytwarzających strumień wody ciepłej lub zimnej pod ciśnieniem. Strumień wody lub mieszanka wody i powietrza wydmuchiwane są z dyszy przy ciśnieniu powyżej 20 atmosfer. Woda usuwa luźno związane zanieczyszczenia ale również łatwo rozpuszczalne składniki materiałów budowlanych (szczególnie przy użyciu wody ciepłej).  Para wodna ma słabsze działanie mechaniczne, natomiast skuteczniej usuwa nawarstwienia organiczne.

 Obecnie uważa się, że metoda mokra jest zbyt szkodliwa dla murów zabytkowych obiektów, dlatego jego zastosowanie sukcesywnie zanika. Woda przesiąka do ścian wraz z drobinami kurzu i sadzy, co może powodować rozpuszczanie się soli. Sole te zwykle po osuszeniu krystalizują tworząc trudno usuwalne białe naloty na zewnętrznych częściach cegieł i niektórych kamieni.


| Materiały dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Copyright Agnieszka Defus & Paweł Proficz | 2011