Wspolczesne metody konserwacji
  Technologia prac konserwatorskich > Zabiegi epidermiczne > Usuwanie nawarstwień > Metody mechaniczne suche



Powiększ tekst:

Metody mechaniczne suche

Metody suche polegają na wykorzystywaniu ścierniwa podawanemu na powierzchnie w strumieniu powietrza. Konsekwencją jego działania jest zdzieranie powierzchniowej warstwy elewacji łącznie z zanieczyszczeniami. Czyszczenie jest szybkie i skuteczne, jednak problem jest w uzyskanie równomiernego efektu działania, a co poniektóre elementy detalu architektonicznego mogą ulec zniszczeniu. Ścierniwo może wydostawać się z dyszy ruchem prostoliniowym lub kołowym, uderzając powierzchnie oczyszczaną stycznie. Strumień wydmuchiwany jest przy ciśnieniu od 2 do 5 atmosfer. Intensywność czyszczenia reguluje się doborem ciśnienia oraz wielkością, twardością i ostrością proszku ściernego.

Trzeba tutaj zwrócić uwagę, że kamień lub cegła pod warstwą twardej patyny jest dużo słabszy, dlatego dobrane ścierniwo powinno być mniej twarde od czyszczonej powierzchni. W powierzchniach osłabionych mogą powstać ubytki, uszkodzenia lub nadmierne odsłonięcie, dlatego nie powinno się stosować tej metody w tym przypadku.
 
Do najczęściej stosowanych ścierniw należą: piasek kwarcowy, mikrokulki szklane i ziarna granatu. Dobór odpowiedniego gatunku ścierniwa powinien być dokonany według następujących kroków:
  1. Dobór wstępny ścierniwa na podstawie danych producenta, literatury lub wyników doświadczalnych.
  2. Sprawdzenie warunku twardości ścierniwa, która nie może być większa od czyszczonej powierzchni.
  3. Wybór postaci fizycznej ścierniwa i granulacji.
  4. Dobór strumienia ciśnienia powietrza.
  5. Optymalny dobór ilości ścierniwa ze względu na wydajność czyszczenia.
Odmianą metody ściernej jest czyszczenie ręczne za pomocą kamieni korundowych lub karborundowych. Metoda ta jest bardziej pracochłonna, ale wymagająca mniejszych kwalifikacji. Często wykorzystywana jest przy czyszczeniu kamieni wapiennych. Do mechanicznych metod suchych zalicza się także technikę:


| Materiały dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Copyright Agnieszka Defus & Paweł Proficz | 2011