Powiększ tekst:

Czynniki wywołujące procesy niszczenia konstrukcji murowych są następujące:

Wilgoć jest najpowszechniejszym i bardzo szkodliwym czynnikiem powstawania wielu niszczących procesów. Szkodliwa działalność wody może pochodzić z opadów, powietrza i gruntu. Powoduje ona pęcznienie i rozpuszczanie substancji wiążących, a przez zamarzanie w porach powoduje kruszenie i pękanie zarówno zapraw jak i nasiąkliwych kamieni czy cegieł. Woda deszczowa przeciekająca przez nieszczelny dach wypłukuje zaprawę z murów, a poza tym jest nośnikiem wielu agresywnych substancji – kwasów siarczanowych i węglanowy.

Wietrzenie, powodowane jest przez zmianę temperatur tworzących spękania, które są powiększane przez wodę i wiatr. Działanie wiatru może być ssące i w ten sposób odrywać cząstki murów oraz uderzające wskutek czego powierzchnia murowanych ścian jest szlifowana.

Agresja chemiczna zachodzi w środowisku wodnym jak i gazowym, w których zawarte są szkodliwe związki siarki, węgla, chloru, sodu i innych. Oddziaływują one bezpośrednio  reagując chemicznie z elementami konstrukcyjnymi. Objawem ich są plamy i naloty na powierzchni murów oraz wewnętrzne kryształy solne.

Biologiczne zniszczenia powodują rośliny poprzez rozsadzające działanie systemu korzeniowego. Do korozji biologicznej należy działalność niektórych drobnoustrojów rozwijających się na podłożu nieorganicznym niszcząc niektóre kamienie a czasem nawet cegły. Korozją biologiczną jest również destrukcyjna działalność zwierząt, zwłaszcza ptaków, których odchody zawierają silnie szkodliwe substancje chemiczne jak kwas fosforowy i mocznik.

Temperatura pochodząca z pożarów i gaszenia ich wodą uszkadza mechanicznie kamienie powodując ich spękanie i łuszczenie. Jednak wysoka temperatura może również być prowodyrem ponownego wypalenia wapna z zaprawy i w ten sposób może ją skutecznie niszczyć. Zjawisko to jest często spotykane gdyż wiele zabytkowych obiektów miała w swej historii liczne pożary.

Drgania i osiadania wynikają ze szkód górniczych, których przyczynami są zarówno nowo drążone wyrobiska kopalniane jak i dawne opuszczone, w których górotwór sukcesywnie się odpręża. Drgania mogą pochodzić również od trzęsień ziemi oraz nowo budowanych arterii drogowych i kolejowych.

Zwiększone parcia i obciążenia powstają głównie w wyniku zmian użytkowych obiektu i deformacji obiektu, których przyczyną mogą być osuwiska. Sa to bardzo niebezpieczne zjawiska mogące powodować zawalenie się budynku.

Działalność konserwatorska w zakresie przeciwdziałania wymienionym wyżej czynnikom bejmuje dwa zasadnicze zagadnienia:

• działania profilaktyczne,
• wzmocnienia strukturalne.