Wspolczesne metody konserwacji
  Technologia prac konserwatorskich > Zabezpieczanie konstrukcji > Konstrukcje murowe > Sklepienia



Powiększ tekst:

Sklepienie

Sklepienie jest konstrukcją budowlaną o przekroju krzywoliniowym, służąca do przekrycia przestrzeni w obiektach budowlanych. Po raz pierwszy pojawiły się w Starożytnym Egipcie i Mezopotamii, ale rozpowszechnili je na większą skalę dopiero starożytni Rzymianie.

Pracę sklepień rozpatruje się analogicznie do pracy łuków. Podstawową zasadą jest tu wyeliminowanie niekorzystnych dla kruchych materiałów (kamień, cegła) naprężeń rozciągających. Krzywoliniowa powierzchnia łuków pozwala na przeniesienie obciążeń na pionowe reakcje podporowe i poziome siły rozporowe. W wyniku tego bardzo ogranicza się siły wewnętrzne w postaci momentów gnących i rozciągania na rzecz sił ściskających. Dobór odpowiedniej grubości sklepienia i jego kształtu zakrzywienia pozwala wręcz całkowicie wyeliminować rozciąganie. 

Ze względu na kształt wyróżnia się kilkadziesiąt rodzajów sklepień. Podstawowymi elementami budowy najprostszego z nich - kolebkowego, są:
  1. Zwornik
  2. Czoło
  3. Grzbiet
  4. Nasada
  5. Podłucze
  6. Wysokość łuku
  7. Rozpiętość w świetle
  8. Pacha
Główną przyczyną uszkodzeń krzywoliniowych konstrukcji są z reguły źle dobrane ich przekroje, zmiana obciążeń (również ich zmniejszenie), jak również starzenie się materiałów konstrukcyjnych. Do metod zabezpieczania uszkodzonych i spękanych kopuł, sklepień oraz łuków można zaliczyć:
  1. Ściągi

  2. Powłoki żelbetowe

  3. Doklejane i wklejane blachy oraz pręty stalowe

  4. Drewniane konstrukcje podwieszające sklepienia

  5. Iniekcje

  6. Maty i taśmy polimerowe



| Materiały dostępne na licencji Creative Commons. Uznanie autorstwa-Użycie niekomercyjne-Na tych samych warunkach 3.0
Copyright Agnieszka Defus & Paweł Proficz | 2011