Obiektywne kryteria oceny pomieszczeń w odróżnieniu od subiektywnych metod są uniwersalne i powszechnie stosowane przez akustyków na całym świecie. Najistotniejszym obiektywnym wskaźnikiem oceny właściwości pomieszczenia jest czas pogłosu, którego zalecane wartości różnią się w zależności od objętości pomieszczenia oraz pełnionej przez nie funkcji. Dla pełniejszej oceny sal o akustyce kwalifikowanej niezbędne są pomiary innych wielkości, charakteryzujących w bardziej szczegółowy sposób dźwięk docierający do słuchacza, takich jak: względny poziom ciśnienia akustycznego, proporcje energii wczesnej i późnej, czy też udział energii bocznej. Dalsza analiza obejmuje pomiary parametrów scenicznych oraz współczynnika korelacji międzyusznej. Najważniejsze parametry akustyczne zostały opisane szczegółowo z podziałem na parametry pogłosowe, energetyczne, sceniczne, zrozumiałości mowy oraz przestrzenności dźwięku.

Poniższy rysunek przedstawia przykładowe rozmieszczenie źródeł dźwięku oraz mikrofonów (odbiorników) podczas pomiaru parametrów akustycznych metodą impulsową w kościele św. Katarzyny w Krakowie.

Rys. 1 – Przykładowe rozmieszczenie źródeł dźwięku i odbiorników podczas pomiarów parametrów akustycznych w kościele św. Katarzyny w Kraków.