Przestrzenności dźwięku

LEF – Współczynnik odbić bocznych (ang. Lateral Early Fraction)

Parametr ten jest definiowany jako stosunek energii wczesnych odbić bocznych do energii docierającej ze wszystkich kierunków. Mówiąc prościej jest to energia fal odbitych od powierzchni typu ściany do energii wszystkich fal odbitych (czyli zarówno tych odbitych od ścian, a także sufitu, podłogi). Wartość tego parametru wpływa na subiektywnie odczuwaną przestrzenność dźwięku. Im ta wartość jest wyższa tym dźwięk sprawia wrażenie bardziej przestrzennego.

$LEF=\frac{\int_{25}^{80}E_\infty (t)dt}{\int_{0}^{80}E_o (t)dt}$

Gdzie:

E_∞ – energia odbić bocznych (charakterystyka mikrofonu pomiarowego – kardioidalna),

E_o – energia wszystkich odbić (charakterystyka mikrofonu pomiarowego – dookólna).

L_j - Współczynnik późnych odbić bocznych (ang. late lateral energy fraction)

Współczynnik późnych odbić bocznych jest definiowany jako stosunek późnej energii odbić bocznych do energii docierającej ze wszystkich kierunków. Wartość tego parametru określa subiektywne wrażenie otoczenia dźwiękiem i wyraża się wzorem:

$L_J=10log[\frac{\int_{80}^{\infty}p_{L}^{2}(t)dt}{\int_{0}^{\infty}p_{10}^{2}(t)dt}][dB]$

Gdzie:

p_L(t) – ciśnienie akustyczne (charakterystyka mikrofonu pomiarowego – kardioidalna),

p₁₀(t) – ciśnienie akustyczne zmierzone w odległości 10m w polu swobodnym (charakterystyka mikrofonu pomiarowego – dookólna).

IACC – współczynnik międzyusznej korelacji skrośnej (ang. Interaural Cross Corelation)

Współczynnik IACC określa stopień korelacji dźwięków dochodzących równocześnie do obydwu uszu słuchacza. Aby wyznaczyć IACC korzysta się z funkcji międzyusznej korelacji skrośnej IACF, wyrażonej wzorem:

$IACF=\frac{\int_{t_1}^{t_2}p_L(t)p_R(t+\tau )dt}{\sqrt{\int_{t_1}^{t_2}p_L^2dt\int_{t_1}^{t_2}p_R^2dt}}$

Gdzie:

p_L(t) – przebieg ciśnienia akustycznego docierający do ucha lewego,

p_R(t) – przebieg ciśnienia akustycznego docierający do ucha prawego.

Ze względu na to, że fala dźwiękowa dociera do dwóch uszu z różnicą ok. 1ms, należy zmieniać wartość w zakresie od -1 do +1. Aby otrzymać współczynnik IACC należy wybrać maksymalny wynik z powyższych obliczeń.

$IACC=IACF(\tau )\vee max$

Jeżeli sygnał dla każdego ucha jest całkowicie inny, wówczas wartość IACC wynosi 0, co oznacza, że korelacja międzyuszna dla dźwięku jest równa 0. Dla sytuacji całkowicie odwrotnej, gdy istnieje pełna korelacja, wartość IACC wynosi 1, co oznacza, że w pomieszczeniu brakuje wrażenia przestrzenności. Zalecane wartości tego parametru dla dużych sal koncertowych wynoszą od 0,14 do 0,5.

Wybrane aspekty analizy i kształtowania akustyki pomieszczeń

Przestrzenności dźwięku