Membranowy ustrój dźwiękochłonny składa się najczęściej z rdzenia wypełnionego materiałem pochłaniającym (np. płytami z wełny mineralnej) oraz sztywnej powierzchni wierzchniej – folii, tkaniny lub powłoki z tworzywa sztucznego. Najczęściej wykorzystywanymi ustrojami tego typu są powszechnie stosowane systemy sufitów podwieszanych.

Charakterystykę pochłaniania absorberów membranowych cechuje przesunięcie w stronę średnich i wysokich częstotliwości (ze względu na sztywność membrany) oraz istnienie wielu leżących blisko siebie rezonansów – skutkuje to wysokimi współczynnikami pochłaniania dźwięku oraz wyrównanym poziomem absorpcji. Szerokość pasma działania zależna jest od ilości warstw materiałów składowych. Dodatkową poprawę tłumienia (zwłaszcza w zakresie niskich częstotliwości) można osiągnąć poprzez zwiększenie masy membrany, odsunięcie jej od twardej powierzchni lub częściowe wypełnienie pustki powietrznej wkładką z materiału pochłaniającego.

membranowy 1

Rys. 1 - Przykład membranowego ustroju akustycznego (źródło).