A A A

XML

XML czyli Rozszerzalny Język Znaczników (Extensible Markup Language) jest to język przeznaczony do reprezentowania różnych danych w ustrukturalizowany sposób. Opiera się on na znacznikach i atrybutach. Na bazie XML powstały takie języki jak np XHTML czy RSS.

Znaczniki

Dana przechowywane w XML-u opisywane i zawierane przez znaczniki które je identyfikują. Znacznik poprzedzamy otwarciem nawiasu kątowego < podajemy jego nazwę i zakańczamy nawiasem kątowym > . Koniec zakresu znacznika oznaczamy tak samo jak jego początek, z tą różnicą że jego nazwę poprzedzamy znakie slasha /


<osoba> // otwieramy znacznik
    Paweł Kowalski Lębark // dane między znacznikiem
</osoba>   // koniec znacznika

Znacznik nie zawierający danych możemy zamknąć w następujący sposób :


    < osoba / >

Zakleszczanie znaczników

Znaczniki możemy w sobie zakleszczać, musiemy jednak pamiętać że otwierając znacznik w zakresie innego znacznika musimy go zamknąć również w jego zakresie. Znacznik zawierany przez inny znacznik nazywamy jego dzieckiem, natomiast znacznik zawierający zwiemy rodzicem.


    <osoba>
        <imie> Paweł </imie>
        <nazwisko> Kowalski</nazwisko>
        <miejscowosc> Lębark</miejscowosc>
    </osoba>

Nie poprawny byłby zapis :


    <osoba>
        <imie> Paweł

    </osoba></imie>

Jest tak ponieważ znacznik imię otwarty został w zakresie znacznika osoba, tak więc jest przez niego zawierany. Zamkniętu musi być w zakresie rodzica.

Atrybuty

Znaczniki mogą posiadać atrybuty. Atrybuty podajemy pisząc obok nazwy znacznika nazwę atrybutu i po znaku równości w cudzysłwoiu jego wartość.


    <osoba charakter="nieśmiały">
        <imie> Paweł </imie>
        <nazwisko> Kowalski</nazwisko>
        <miejscowosc> Lębark</miejscowosc>
    </osoba>
    

Znacznik osoba posiada atrybut charakter o wartości nieśmiały

Dodatkowe elementy języka

Niebezpieczne znaki

Składnia języka definiuje zestaw znaków które mają przyporządkowane określonym celom. Nie można użyć ich wprost w tekście dokumentu. Znakami takimi są np < , > ,& .


    <wyrazenie>
        5 < 8
    </wyrazenie>
    

Powyższy kod nie jest poprawny. Niebezpieczne znaki możemy zastąpić encjami, które wypisują kryjący się pod nimi znak, nie interpretując go. Encje to np :

  • &lt co znaczy <
  • &gt co znaczy >
  • &amp co znaczy &

Komentarze

Komentarze tworzymy, zawierając treść komentarza pomiędzy znacznikami <!-- i --> . Treść komentarza może zawierać niebezpieczne znaki


  <!-- oto tresc komentarza <zawiera niebezpieczne znaki> -->  

Instrukcje przetwarzania

Instrukcje przetwarzania pozwalają włączyć do dokumentu tekst, który ma być zignorowany przez parser xml. Jedyne, co parser ma prawo z taką instrukcją to przekazać jej zawartość. Za jej pomocą możemy dołączać do dokumentu skrypty php bądź javascript. Instrukcje taką otwieramy konstrukcją <? po którym piszemy nazwę docelowego odbiorcy (php, javascript), zamykamy ją konstrukcją ?>


    <?php echo 'przemycony kod php'; ?>
    <?javascript  ?>
    

Prolog

Prolog nie jest obowiązkową częścią dokumentu. Są to instrukcje przetwarzania skierowane do xml, za ich pomocą można np poinformować jakiej wersji języka używamy.


    <?xml version="1.0"?>

«     »