XML
XML czyli Rozszerzalny Język Znaczników (Extensible Markup Language) jest to język przeznaczony do reprezentowania różnych danych w ustrukturalizowany sposób. Opiera się on na znacznikach i atrybutach. Na bazie XML powstały takie języki jak np XHTML czy RSS.
Znaczniki
Dana przechowywane w XML-u opisywane i zawierane przez znaczniki które je identyfikują. Znacznik poprzedzamy otwarciem nawiasu kątowego < podajemy jego nazwę i zakańczamy nawiasem kątowym > . Koniec zakresu znacznika oznaczamy tak samo jak jego początek, z tą różnicą że jego nazwę poprzedzamy znakie slasha /
<osoba> // otwieramy znacznik
Paweł Kowalski Lębark // dane między znacznikiem
</osoba> // koniec znacznika
Znacznik nie zawierający danych możemy zamknąć w następujący sposób :
< osoba / >
Zakleszczanie znaczników
Znaczniki możemy w sobie zakleszczać, musiemy jednak pamiętać że otwierając znacznik w zakresie innego znacznika musimy go zamknąć również w jego zakresie. Znacznik zawierany przez inny znacznik nazywamy jego dzieckiem, natomiast znacznik zawierający zwiemy rodzicem.
<osoba>
<imie> Paweł </imie>
<nazwisko> Kowalski</nazwisko>
<miejscowosc> Lębark</miejscowosc>
</osoba>
Nie poprawny byłby zapis :
<osoba>
<imie> Paweł
</osoba></imie>
Jest tak ponieważ znacznik imię otwarty został w zakresie znacznika osoba, tak więc jest przez niego zawierany. Zamkniętu musi być w zakresie rodzica.
Atrybuty
Znaczniki mogą posiadać atrybuty. Atrybuty podajemy pisząc obok nazwy znacznika nazwę atrybutu i po znaku równości w cudzysłwoiu jego wartość.
<osoba charakter="nieśmiały">
<imie> Paweł </imie>
<nazwisko> Kowalski</nazwisko>
<miejscowosc> Lębark</miejscowosc>
</osoba>
Znacznik osoba posiada atrybut charakter o wartości nieśmiały
Dodatkowe elementy języka
Niebezpieczne znaki
Składnia języka definiuje zestaw znaków które mają przyporządkowane określonym celom. Nie można użyć ich wprost w tekście dokumentu. Znakami takimi są np < , > ,& .
<wyrazenie>
5 < 8
</wyrazenie>
Powyższy kod nie jest poprawny. Niebezpieczne znaki możemy zastąpić encjami, które wypisują kryjący się pod nimi znak, nie interpretując go. Encje to np :
- < co znaczy <
- > co znaczy >
- & co znaczy &
Komentarze
Komentarze tworzymy, zawierając treść komentarza pomiędzy znacznikami <!-- i --> . Treść komentarza może zawierać niebezpieczne znaki
<!-- oto tresc komentarza <zawiera niebezpieczne znaki> -->
Instrukcje przetwarzania
Instrukcje przetwarzania pozwalają włączyć do dokumentu tekst, który ma być zignorowany przez parser xml. Jedyne, co parser ma prawo z taką instrukcją to przekazać jej zawartość. Za jej pomocą możemy dołączać do dokumentu skrypty php bądź javascript. Instrukcje taką otwieramy konstrukcją <? po którym piszemy nazwę docelowego odbiorcy (php, javascript), zamykamy ją konstrukcją ?>
<?php echo 'przemycony kod php'; ?>
<?javascript ?>
Prolog
Prolog nie jest obowiązkową częścią dokumentu. Są to instrukcje przetwarzania skierowane do xml, za ich pomocą można np poinformować jakiej wersji języka używamy.
<?xml version="1.0"?>