Do zdefiniowania punktu znajdującego się na przecięciu dwóch płaszczyzn, które nie są do siebie prostopadłe może być przydatna funkcja cut. W przeciwieństwie do funkcji lock (opisującej tylko jedną współrzędną), pozwala określić wszystkie współrzędne badanego punktu leżącego na konkretnej prostej, w miejscu „przebicia” płaszczyzny.
Składnia polecenia cut jest następująca:
cut(l_id1 l_id2 p_id1 p_id2 p_id3)
2 pierwsze liczby to numery punktów opisujących prostą, natomiast pozostałe 3 płaszczyznę, którą ta prosta przebija.
Polski
English
