Formalna specyfikacja wymagań

Jeszcze dalej w zbliżaniu zapisu wymagań do projektu systemu idą metody formalne.
Sformalizowane specyfikacje posługują się specjalnymi językami specyfikacji wykorzystującymi pojęcia i notacje matematyczne.
Pojęcia służą do przedstawienia stanów systemu oraz zmian tych stanów.
Języki formalne są często specyficznymi opisami interfejsów funkcji systemu.
Języki te pozwalają na określenie poprawności funkcji systemu jako operacji zmieniających stan systemu.
Formalna specyfikacja wymagań następuje zazwyczaj po stworzeniu wstępnego projektu systemu.

Zalety:

• sprecyzowanie określeń i usunięcie sprzeczności w wymaganiach
• zagwarantowanie poprawności oprogramowania tworzonego na ich podstawie (ważne dla systemów o zakładanych wysokich: niezawodności i bezpieczeństwie)

Wady:

• trudność uzyskania (zwłaszcza dla dużych i złożonych systemów oraz wszelkich systemów gdzie wymagania są słabo określone lub mogą się zmieniać)
• znaczny czas konieczny do wypracowania (wada istotna w czasach silnej konkurencji)
• nieprzydatność dla pewnych elementów systemów (np. graficzne interfejsy użytkownika)