Sposoby zapisu prostej:
Przykładowo rozważmy prostą o zapisach: 45/30 NE, lub 225/30 NE, lub 30-045. W wersji normalnej po podaniu biegu prostej, 45 lub 225, mamy zawsze dwa możliwe kierunki zapadania. W przykładzie byłby to NE i przeciwny SW. Wersja brytyjska jest wygodniejsza, gdyż podanie azymutu kierunku zapadania, eliminuje potrzebę określania kierunku zapadania. Wystarczy podać kierunek 45 i wiemy, że prosta zapada na NE (dla zapadania w kierunku SW będzie to 225).
W odwzorowaniu, którym się posługujemy, przedstawiamy prostą na siatce jako punkt, efekt przebicia prostej z dolną półkulą.
Dwa szczególne przypadki prostych, to prosta pionowa i pozioma.
Prosta pionowa będzie zawsze punktem na środku siatki, a prosta pozioma to zawsze dwa punkty po przeciwnych stronach na krawędzi siatki.
Aby nanieść prostą na siatkę:
Przykład:
Narysować prostą: 30-045.
Znajdujemy na okręgu siatki
azymut 45, obracamy kalkę aby zaznaczony azymut znalazł się na równiku.
Odliczamy upad 30 i zaznaczamy punkt.
Przykład:
Narysować prostą: 225/30/NE.
Na okręgu siatki znajdujemy
azymut 225 i zaznaczamy go. Obracając siatkę naprowadzamy azymut na
równik. Teraz na kalce odszukujemy kierunek zapadania NE i od tej strony
odliczamy po równiku 30 stopni, zaznaczamy punkt. Jest to ta sama prosta
co porzednio, lecz zapis był inny.
Autor: Kamil Wojtanowski[KONTAKT] |