print
A A A

Diagramy czynności UML

Diagramy czynności są jednym z trzech podstawowych sposobów modelowania zachowania systemów w ramach specyfikacji UML (pozostałe to diagramy maszyn stanowych i diagramy interakcji).

Diagramy czynności UML nadają się do opisu przepływu danych i sterowania, organizacji pracy (workflow), procesów biznesowych, a także proceduralnego sposobu przetwarzania (dane wejściowe, przetwarzanie, dane wyjściowe). Diagramy czynności mogą być uważane za wariant, wprowadzający istotne rozszerzenia i modyfikacje, klasycznych schematów blokowych.
Posługiwanie się diagramami czynności można łączyć z elementami metodologii strukturalnej tworzenia oprogramowania.

W specyfikacjach UML 1.x diagramy czynności traktowane były jako przypadek szczególny diagramów maszyn stanowych. W UML 2.0 diagramy czynności są odrębnym rodzajem diagramów. Istnieją podobieństwa w użytej notacji dla diagramów stanu i diagramów czynności, choć czasami tym samym symbolom odpowiadają inne nazwy i znaczenia. Istotną cechą diagramów czynności jest fakt, że umożliwiają one modelowanie współbieżnie wykonywanych procesów.

Elementami diagramów czynności są:

  • działania (actions) – oznaczane prostokątami o zaokrąglonych narożach
    • prostokąty mogą zawierać nazwę działania lub jego opis
    • jako komentarze można umieścić na diagramie warunki początkowe i końcowe realizacji działań
    • szczególnymi przypadkami działań są:
      • wysłanie sygnału
      • przyjęcie sygnału
      • przyjęcie sygnału czasowego (generowanego przez zewnętrzny zegar)
  • krawędzie (edges) – strzałki łączące działania i węzły
    • krawędzie oznaczają przejścia (przepływy)
    • krawędzie nie związane z przekazywaniem danych są przepływami sterowania (control flow)
    • krawędzie związane z przesyłaniem danych są przepływami obiektów (object flow)
    • krawędzie mogą posiadać nazwy
    • krawędzie mogą być przerywane z użyciem łączników
    • krawędzie mogą także oznaczać przejścia związane z obsługą błędów (interrupting edge)
  • węzły sterowania pozwalające wyrazić strukturę przepływów:
    • (initial) – węzeł rozpoczynający przepływy w momencie wywołania czynności
    • (fork) – rozdziela przepływ na współbieżne przepływy
    • (join) – łączy i synchronizuje wchodzące przepływy
    • (decision) – dokonuje wyboru między różnymi wychodzącymi przepływami
    • (merge) – łączy różne przepływy pochodzące z wyboru (tylko jeden może być realizowany)
    • (flow final) – zakończenie pojedynczego przepływu
    • (activity final) – zakończenie czynności (wszystkich przepływów)
  • węzły obiektów (object nodes) – stosowane do oznaczania przekazywanych danych
  • „podczynności” (sub activities) – symbole oznaczające czynności zdefiniowane na osobnych diagramach
  • obszary (regions) – wyróżnione regiony pozwalające umieścić na diagramach dodatkowe informacje, np. o tym jakie elementy strukturalne odpowiedzialne są za realizacje danych fragmentów przepływów
  • obszary przerywalne (interruptible region) – dla umożliwienia ilustracji obsługi błędów
  • węzły parametrów (parameter nodes) – wskazujące parametry przekazywane do i z czynności

Przetwarzanie zamówienia - czynności

«Metodologia strukturalna     Modelowanie struktury»