Diagramy pakietów UML

Pakiety rozumiane są w UML 2.0 jako struktury wprowadzające przestrzenie nazw. Najważniejsze relacje między pakietami to wzajemne zawieranie, importowanie nazw, uzyskiwanie dostępu do nazw. Używanie nazw definiowanych w innych pakietach wprowadza relację zależności między pakietami. Diagramy pakietów UML 2.0 koncentrują się głównie na ukazaniu zależności między pakietami – zależności wynikających z wzajemnego korzystania z przestrzeni nazw.

Rolą pakietów w projektowaniu jest wyróżnienie grup klas silnie ze sobą powiązanych, przy jednoczesnym utrzymywaniu minimalnych zależności między pakietami. Pakiet zawiera klasy oraz inne pakiety (z tej racji pakiety tworzą hierarchię, podobnie jak przestrzenie nazw w językach programowania)‏. Każda nazwa klasy musi być unikalna w ramach danego pakietu (łącznie z zawartymi pod-pakietami). Pakiet może importować nazwy z innego pakietu (wtedy trzeba uzgodnić użycie wszelkich nazw niejednoznacznych – np. przez stosowanie nazw kwalifikowanych (w UML notacja z podwójnym dwukropkiem). W ramach pakietu można rozróżniać, które nazwy są prywatne (i nie podlegają importowaniu), a które są publiczne.

Na diagramach pakietów UML najważniejsze są symbole pakietów (w różnych wariantach) oraz łączące je linie zależności. Zależności mogą być nieokreślone (dowolna zależność między dwoma klasami z różnych pakietów rodzi zależność między pakietami) lub należeć do pewnej szczególnej grupy określanej przez umieszczony obok linii zależności stereotyp. Zależności między pakietami nie są przechodnie. Częstym przypadkiem zależności między pakietami jest kiedy jeden pakiet definiuje pewien interfejs, a inny (lub inne) dostarczają implementację tego interfejsu – wtedy klient jest zależny tylko od pakietu interfejsu.

Diagram pakietów UML