Wróć na stronę główną Wyszukiwarka
Polski English Polski English

Geodezja I– rachunek współrzędnych

Strona bierze udział w konkursie "Notatki w Internecie" organizowanym przez JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.
G ł o s u j !

Obliczenie azymutu na podstawie współrzędnych kilku punktów osnowy

W pomiarach geodezyjnych bardzo ważna jest dokładność oraz kontrola otrzymywanych wyników. Dlatego też, jeśli mamy taką możliwość, nawiązujemy się do jak największej ilości punktów osnowy. Wiąże się to z wyznaczeniem stałej orientującej φ.


Rys. 1. Szkic nawiązania wyznaczanego kierunku do kierunków punktów osnowy


Szukane:
AAB


Dane:
A (XA, YA)
1 (X1, Y1)
2 (X2, Y2)
n (Xn, Yn)

Pomierzone:
k1, k2, ..., kn,
kB


Mając pomierzone kierunki k1, k2, ..., kn odniesione do kreski 0° limbusa oraz obliczone azymuty AA1, AA2, ..., AAn wyznaczamy stałą orientującą dla każdego z kierunków:


φ1 = AA1 − k1,
φ2 = AA2 − k2,
...
φ n = AAn − kn,



a następnie średnią wartość:


φ = φ1 + φ2 + ... + φn n




Wyznaczamy azymut szukanego kierunku AB:


AAB = φ + kB


Odsłon
monitoring pozycji