Wróć na stronę główną Wyszukiwarka
Polski English Polski English

Geodezja I– rachunek współrzędnych

Strona bierze udział w konkursie "Notatki w Internecie" organizowanym przez JM Rektora Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie.
G ł o s u j !

Obliczanie ciągu poligonowego otwartego dwustronnie nawiązanego kątowo i liniowo - wyrównanie przybliżone
***Uzupełnienie o ciąg zamknięty

Ciąg poligonowy to konstrukcja geometryczna wykorzystywana do określania współrzędnych punktów w ciągu, w którym pomierzono boki oraz kąty.


Rys. 1. Ciąg poligonowy obustronnie dowiązany


Szukane:
1 (X1, Y1)
2 (X2, Y2)
3 (X3, Y3)


Dane:
A (XA, YA)
B (XB, YB)
C (XC, YC)
D (XD, YD)


Pomierzone
- kąty lewe: α1, α2, α3, ..., αn
lub
- kąty prawe: β1, β2, β3, ..., βn

- długości: d12, d23, ..., dn-1 - n

1. W pierwszej kolejności ze znanych współrzędnych punktów nawiązania wyznaczamy azymut* początkowy A0 oraz azymut* końcowy Ak ciągu.

*Jeśli nie pamiętasz sposobu obliczania azymutu ze współrzędnych dwóch punktów kliknij



2. Wyliczamy sumę praktyczną kątów ∑αp (lub ∑βp), którą stanowi suma pomierzonych kątów oraz sumę teoretyczną:


dla kątów lewych: ∑αt = Ak – A0 + n•200g,0000
dla kątów prawych: ∑βt = A0 – Ak + n•200g,0000

gdzie n – liczba kątów w ciągu.


***W ciągu zamkniętym:
- dla kątów wewnętrznych: ∑αt = (n-2)•200g,0000
- dla kątów zewnętrznych: ∑βt = (n+2)•200g,0000



3. Na podstawie sumy praktycznej oraz teoretycznej kątów obliczamy odchyłkę kątową:


fα = ∑αp – ∑αt
fβ = ∑βp – ∑βt

Sprawdzamy, czy spełnia ona warunek f ≤ fdop, gdzie fdop= m0_ nk. Przykładowe wartości fdop są stabelaryzowane w Instrukcji technicznej G-4, zał.2.



4. Po ocenie poprawności powyższego warunku, przechodzimy do obliczenia poprawek dla poszczególnych kątów:


vαi = – fα n


vβi = – fβ n

Suma poprawek kątowych musi być równa odchyłce kątowej co do wartości bezwzględnej.



5. Następnie wyrównujemy pomierzone kąty:


_ αi = αi + vαi

_ βi = βi + vβi



6. Wychodząc od azymutu początkowego ciągu A0 obliczamy wyrównane azymuty dla każdego kolejnego boku:


Ai = Ai-1 + _ αi – 200g,0000

Ai = Ai-1_ βi + 200g,0000

Azymut wyrównany dla ostatniego boku powinien być równy azymutowi końcowemu ciągu Ak.



7. Mając wyrównane azymuty Ai obliczamy przyrosty współrzędnych:


Δxi = dicosAi
Δyi = disinAi



8. Sumujemy otrzymane przyrosty, dzięki czemu otrzymujemy praktyczną sumę przyrostów ∑Δxp, ∑Δyp. Teoretyczna suma przyrostów wyliczona jest ze współrzędnych punktu początkowego i końcowego ciągu:


∑ΔXt = XC – XB
∑ΔYt = YC – YB


***W ciągu zamkniętym: ∑ΔXt= 0 oraz ∑ΔYt= 0.



9. Określamy odchyłki dla przyrostów:


fx = ∑Δxp – ∑ΔXt
fy = ∑Δyp – ∑ΔYt

oraz odchyłkę liniową ciągu:


fL = √_________ fx2 + fy2

Sprawdzamy warunek fL ≤ fLdop,
gdzie
fLdop =√_____________________________ u2L+(m0/ρ)2(n+1)(n+2)(L2/12n)+c2

Przykładowe wartości fLdop są stabelaryzowane w Instrukcji technicznej G-4, zał.3.


***W ciągu zamkniętym: fx= ∑ΔXp oraz fy= ∑ΔYp.



10. Dodajemy poprawkę dla każdego przyrostu, która jest wyrażona za pomocą wzoru:


vxi = – fx di d


vyi = – fy di d

Sprawdzamy, czy: Σvxi = – fx , Σvyi= – fy.

Otrzymujemy wyrównane przyrosty:


__ ΔXi = Δxi + vxi

__ ΔYi = Δyi + vyi



11. Obliczmy wyrównane współrzędne szukanych punktów:


_ Xi = Xi-1 + __ ΔXi

_ Yi = Yi-1 + __ ΔYi



12. Wykonujemy kontrolę obliczeń:


_ Xn = Xn-1 + __ ΔXn = Xn

_ Yn = Yn-1 + __ ΔYn = Yn




Odsłon
monitoring pozycji