Powiększ tekst:

Przeciwdziałanie zjawisku powstrzymywania wilgoci opisanych w starych podręcznikach może być nieskuteczne a czasami nawet szkodliwe. Dlatego każde zamierzone rozwiązanie należy dobrze przestudiować i ocenić jego skuteczność na podstawie wcześniejszych zastosowań. Przykładowo bezcelowym jest stosowanie samych izolacji pionowych, w formie papy falistej lub asfaltowych płyt korkowych, które nasilają jeszcze zjawisko podnoszenia się wody kapilarnej.

Zabezpieczanie się przed wilgocią wymaga na początku zbadania stosunków wodnych, najlepiej w formie badań geologiczno-hydrologicznych. W razie wystąpienia wysokiego poziomu wód gruntowych, występuje zjawisko parcia hydrostatycznego wody, która przenika przez mury i posadzki piwnic.  W takim wypadku wymagane jest obniżenie poziomu wód gruntowych lub wykonanie izolacji przeciwwodnej. Bardzo ważnym jest również skuteczne odprowadzenie wód opadowych.

Zabiegi te są konieczne w celu przystąpienia do prac mających na celu osuszenie murów, czyli działań zapobiegających skutkom naporu wody. W następnej kolejności możliwe jest wykonanie zabiegu przeciwdziałającemu przyczynie zawilgocenia w formie izolacji wodochronnej.

Przykładem kompleksowego zabezpieczenia przeciwwodnego są działania podjęte przy murze cegiełkowym na Wawelu.