Powiększ tekst:

Nazwa suchy lód to potocznie dwutlenek węgla w stałej postaci. W zależności od potrzeb może on być w formie bloków lub granulatu. Posiada szczególną właściwość przechodzenia od razu ze stanu stałego do gazowego – efekt ten nazywa się sublimacją. Z tego względu nie zawilgaca on materiału.

Proces czyszczenia powierzchni przy użyciu suchego lodu składa się z trzech zasadniczych etapów:

1. Szok termiczny – zasysane grudki lodu do pistoletu strumieniowego są przyspieszane do prędkości 300 m/s i za pomocą dyszy skierowywane na powierzchnie czyszczonego materiału. Kontakt grudek o temperaturze -79 stopni Celsjusza powoduje skruszenie zanieczyszczeń, a szok termiczny powoduje ich oddzielenie od powierzchni.
2. Kruszenie – duża prędkość grudek implikuje ich dużą energię kinetyczną, przez co przenikają one do podłoża, ulegając rozbiciu i ekspandując we wszystkich kierunkach. Podłoże kurczy się w wyniku obniżonej temperatury i w ten sposób osłabia połączenie z zanieczyszczeniami. Natomiast suchy lód natrafiając na zanieczyszczenie sublimuje ulatniając się do atmosfery, przyspieszając dzięki temu czyszczenie. Jest to możliwe gdyż w wyniku sublimacji dwutlenek węgla zwiększa swoją objętość ponad 600 razy.
3. Czyszczenie – kruszące się zanieczyszczenia łatwiej oddzielają się od podłoża i uderzeniami granulek odpadają na bok.

Technika ta jest chętnie wykorzystywana zamiast piaskowania, gdy obiekty czyszczone muszą być szczególnie chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi. Duża zaletą jest eliminacja prac przygotowawczych jak przykrywanie i osłanianie urządzeń znajdujących się w pobliżu. Jednak metoda ta charakteryzuje się także ograniczeniami związanymi z tym, że na podłożu materiałowym mogą powstać odpryski i pęknięcia. Podatne są w tym przypadku na uszkodzenia są plastyczne materiały i drewno materiały cienkie i kruche.