Powiększ tekst:

Przemurowania

Wykonywane są gdy mur uległ bardzo dużej destrukcji, ale również przy zakończonych innych zabiegach naprawczych ingerujących w lico muru. Materiał w tym celu powinien być podobny do pierwotnego, to znaczy kamień i cegła powinny charakteryzować się podobną wielkością, barwą i fakturą. Cegła najlepiej gdy pochodzi z rozbiórki gdyż obecnie produkowana mocno odstaje swoją mocno gładką fakturą i nie zawsze dopasowanymi wymiarami. Zaprawy powinny być wapienne z ciasta wapiennego odleżałego co najmniej 2 lata i odpowiednio dobranego piasku rzecznego.

Iniekcja

Iniekowanie wykonuje się po odpowiednim zabezpieczeniu muru, oczyszczeniu i przepłukaniu szczelin oraz zataknie spoin i zamurowanie wyrw. Jako substancje iniekcyjną często wykorzystuje się mleczko cementowe tj. 1,5 części wody na 1 część cementu lub mieszanki cementu z piaskiem. Jeżeli jest to konieczne stosuje się również mleczko wapienne, lub inne innowacyjne substancje iniekcyjne. Iniekcja może być przeprowadzona trzema metodami: grawitacyjną, ciśnieniową i próżniową.

Opaski

Opaski stalowe tworzą stalowy gorset utrzymujący konstrukcję muru. Obecnie coraz większym uznaniem cieszą się opaski z włókna szklanego, czego przykładem jest wzmocniona baszta w Krasiczynie. Podobne zadanie mają żelbetowe opaski, obejmy i wieńce, które tworzą sztywne wzmocnienie układów ścian. Elementy żelbetowe zwykle ukrywa się osłaniając odpowiednim materiałem ściennym. Ich przewagą nad stalą jest dobra przyczepność do muru, mniejsza podatność na korozję, jednak bardziej ingeruje w zabytkową tkankę budynku.

Ściągi i kotwy

W celu zabezpieczenia i wzmocnienia konstrukcji wykonuje się w formie belek i słupów ukrytych w grubościach murów związanych kotwami oraz ściągami, które tylko w wyjątkowych sytuacjach mogą być widoczne. Do takich konstrukcji należą żelazne kotwy i ściągi, wiążące ściany poprzecznie oraz klamry i cięgna wiążące je podłużnie. Tarcze lub pręty kotew winny być ukrywane w bruzdach i osłonięte, jednak czasem pozostawia się je na zewnątrz utrzymując odpowiednią estetyczną formę.

W przypadku ścian i filarów ceglanych wzmocnienia można dokonać za pomocą żelaznych strzemion obejmujących je w 2 cm bruzdach w spoinach poziomych. Po ich założeniu spoiny wypełnia się zaprawą z odpowiednim wyprofilowaniem.

Niezależne konstrukcje

Zastępcze konstrukcje odciążające stare struktury mogą być ukryte lub o odpowiednim estetycznym wyglądzie widoczne. Należą do nich belki i wieńce żelbetowe ukryte w przyporach oraz stropach, ukryte słupy betonowe itp. Mogą to być również odkryte słupy i ściany z własnymi fundamentami, które jednak silnie zmieniają charakter zabytkowych budynków i należy się raczej przed nimi wystrzegać. Chociaż czasami są jedyną szansą ratowania obiektów. Przykładem zastosowania konstrukcji wspierającej łuki arkadowe rzymskiego Kolosum jest XIX wieczny ceglany mur oporowy. Zaburza on na tyle architekturę obiektu, że jest niezmiernie rzadko uwieczniany na fotografiach od tej strony.