Owady

1. Powierzchniowe chodniki sięgające do 2 mm wgłąb drewna (wygryzane przez szkodniki, których larwy potrzebują do rozwoju także miazgi i łyka; uszkodzenie tych tkanek powoduje zakłócenie procesów życiowych drzewa),
2. Płytkie chodniki sięgające głębokości 5 cm wgłąb drewna (wygryzane przez szkodniki, których larwy potrzebują także miazgi i łyka; powodują straty przede wszystkim na etapie obróbki drewna);
3. Głębokie chodniki, o głębokości powyżej 5 cm (wygryzane przez oba powyższe, doprowadzają do znacznych szkód w surowcu drzewnym przed obróbką w tartaku).

Uszkodzenia i zniszczenia drewna powodowane przed owady mają charakter mechaniczny. Spowodowane są one głównie przecięciem anatomicznych elementów drewna w trakcie wygryzania chodników.

Owady powodują także w budynkach nietypowe uszkodzenia materiałów o obiektów stykających się z zasiedlonym przez nie drewnem. W takich okolicznościach uszkodzone mogą być blachy i płyty ołowiane, blachy cynowe, miedziane, aluminiowe, srebrne, cynkowe, płyty gipsowo-kartonowe, guma, chlorek poliwinylu, pianki poliuretanowe, dywany, linoleum, itp.

Często walka ze szkodnikami wymaga znajomości ich biologii, rozpoznania skali problemu oraz odpowiedniej znajomości metod ochronnych.

Owady odżywiające się drewnem i niszczące budowle można podzielić na:

Termity – owady żyjące w koloniach, chętnie aklimatyzujące się w budynkach położonych w klimacie umiarkowanym,

Chrząszcze – owady będące głównymi sprawcami poważnych zniszczeń drewna w budynkach; różne gatunki chrząszczy powodują szkody o rozmaitym zniszczeniu,

Błonkoskrzydłe – owady powodujące typowe szkody techniczne głównie w drewnie okrągłym (jeszcze nie przetartym). Prócz zniszczeń o charakterze mechanicznym, powodują także szkody przez wprowadzenie do drewna saprofitycznych grzybów,

Muchówki – larwy żłobią płytkie chodniki w drewnie zanurzonym w wodzie, nadpsutym przez mikroorganizmy.

Szkodniki budynków, od lewej: kornik drukarz, cetyniec mniejszy, zwójka dąbóweczka, drwalnik paskowany, szczeliniak sosnowiec